Przez 200 tysięcy lat naszej bytności na Ziemi dokonaliśmy rzeczy absolutnie wspaniałych i dobrych, ale również niewyobrażalnie złych. Wykluczenie, kiedyś znane jako selekcja naturalna stało się jedną z podstawowych zasad, rządzących naszym dzisiejszym światem. My, Homo Sapiens – jesteśmy rzeczywiście najbardziej rozwiniętym gatunkiem, który kiedykolwiek zasiedlał naszą planetę, ale zapomnieliśmy, że wraz z przywilejami idą w parze także obowiązki. Wciąż chętnie korzystamy z przywilejów, przyjmujących niekiedy karykaturalne formy takie jak wyzysk, niewolnictwo, rasizm, cenzura, dyskryminacja, prawo do stawiania się ponad innych i karania ich, deportacje i wiele, wiele innych.
Próbując zrozumieć, dlaczego tak bardzo poniosła nas pycha i przekonanie o własnej omnipotencji, twórcy spektaklu patrzą na pojęcie wykluczenia nie tylko z punktu widzenia wykluczonych, ale przede wszystkim tych wykluczających.
Co się kryje pod tymi wszystkimi działaniami? Najnowszy spektakl Polskiego Teatru Tańca jest epicką opowieścią o naszych dziejach, czytanych jako odwieczna historia wykluczania — począwszy od Wielkiego Wybuchu, aż po 2019 od atomu do sztucznej inteligencji. Widzowie będą mieć okazję szczególnie blisko spojrzeć na Człowieka i jego działania w imię szeroko pojętych praw. W jakim momencie znaleźliśmy się dzisiaj? Czy w najwłaściwszym dla naszego gatunku? Czy mamy jeszcze czas? Czy jesteśmy w samym środku końca czasu?
A może nakłujmy ten balon, którego wszyscy uczepiliśmy się i fruniemy – bo czy naprawdę jesteśmy aż tak lepsi od tych, którzy zostali na ziemi? Co ujrzymy z wysokości? Obiecaną Ziemię Obiecaną czy odwróconą utopię?