Waldemar Malicki – „Naga Prawda o klasyce”
Czteroosobowy zespół. Waldemar, Małgosia – wiolonczela, Anita – sopran i Marcin – tenor – wywracają do góry nogami wszystkie pojęcia o tak zwanej wyższej kulturze. To znaczy ona jest – ta kultura wysoka – tylko odarta z zadęcia, zakulisowa, szczera, perfekcyjna warsztatowo i niewiarygodnie dowcipna. Mieszanka nastrojów w tym widowisku ma temperaturę koktajlu Mołotowa. Wystarczy lekki wstrząs, żar z papierosa i płoniemy. Nagą prawdę o klasyce możemy zagrać w każdych warunkach. Oczywiście najlepiej w teatralnych, ale i katakumby i pustynia nie odwrócą uwagi od spektaklu i scenografii. Spoko – nasza scenografia to ludzie – artyści, którzy swoim sposobem bycia, samymi sobą elektryzują i skupiają uwagę. Nic więcej nie trzeba. Tylko trochę skupienia na początku – potem widz wchodzi w spektakl i najchętniej zostałby w nim… do deseru.